Basisschool

Dwarsfluit

Al vroeg wist je dat je die grote dwarse fluit wilde spelen die ik (mama) ook speelde toen. Die was wat te groot nog voor je en je ging op les met een kinder dwarsfluitje bij Riette. Ik denk tweede klas lagere school, 8 jr. Zo vol vuur en kracht en focus en plezier oefende je (meestal na het avondeten) altijd en kon je al snel prachtig spelen en konden wij genieten van je vele voorspeelavonden en later nog bij Viotta het jeugd orkest van Den Haag. met dit orkest heb je in het Concertgebouw in Amsterdam mogen spelen! En jij een solo van één noot, en wel Ín het concertgebouw haha!

Later in Tilburg genieten we nog steeds van jouw spel nu in de koninklijke harmonie Orpheus én de heerlijke meezing carnavals liederen tijdens KIK.

Boze buien

tja…de omgeving noemt het ‘boze buien’…ik zou het liever anders noemen, nl in het verlengde van je peutertijd …jouw kracht , jouw vuur zou je kunnen zeggen, jouw gevoel voor eerlijkheid en rechtvaardigheid gevoel maakten dat je dit toen niet altijd en goede banen kon leiden en dat je gewoon rustig kon zeggen wat jíj́ wilde. Waardoor je misschien ook niet goed gezien en gehoord werd, of misschien wel omgekeerd dat wij niet goed konden luisteren waardoor jij wel met nog meer kracht jezelf moest uiten. Eigenlijk gelukkig maar dat je dit wel deed op jouw manier en dit niet binnen hield!

Tijdens een vakantie op Schier heb ik je eens gevraagd om het op te schrijven, als hulp om je te uiten…het briefje kwam ik nu tegen…zo ontroerend lief en getuige toen al van een grote zelf inzicht! Hierbij de laatste regel.

Schiermonnikoog

Ons geliefde eiland waar we de zomervakanties doorbrachten.

Huisjes, later kamperen. Je wist overal de weg en mocht om de dag paarrijden. De paardjes op de fiets uit de wei halen, daarna borstelen en opzadelen en dan langs het strand en duinen. Daarna weer afzadelen, schoonmaken verzorgen en weer terug in de wei…Zoveel plezier dat je hier aan had.

Heerlijk op het strand, in de zee, fietsen en alleen maar buiten zijn.

Juf Anja

Anja was je juf tijdens de lagere school. Jullie konden het goed vinden samen. Anja was een vriendin van mij dus je zag haar buiten schooltijd ook vaak. Hier schommelden jullie samen en knapte toen het touw en lagen jullie samen op de grond!

Wat mij bijgebleven is wat Anja vertelde over jou is wanneer de klas onrustig was en jij kwam binnen en ging zitten en keek om je heen zei wat tegen de een of de ander en dat de hele klas vervolgens helemaal rustig werd.

Later werd Anja ziek en zijn we samen vanuit haar huis naar haar begrafenis geweest, zo verdrietig.